De Roemerij is een combinatie van veehouderij en zorgboerderij. Piet en Anki Roemer hebben de deuren wagenwijd openstaan voor kinderen en jongeren voor wie nergens anders plek is, voornamelijk vanwege leer- en-of gedragsproblemen. Op De Roemerij krijgen ze (soms eindelijk) de kans om op adem te komen. En dan ontstaat er ‘vanzelf’ weer ruimte, bijvoorbeeld om nieuwe dingen te leren. De dieren van De Roemerij varen er wel bij: zij krijgen veel extra aandacht van de kinderen!
Elke keuze is goed
“De kinderen die hier komen, passen nergens anders. Het onderwijs heeft geen goede plek voor ze, in de zorg is geen antwoord op hun situatie – ze zitten klem. Als ze hier starten, hebben ze al veel meegemaakt: ze hebben leer- en gedragsproblemen en zijn vaak veel gepest. Ze zijn getraumatiseerd, hebben meestal een laag zelfbeeld. Hier vinden ze een plek waar ze mogen zijn wie ze zijn, dat staat hier voorop. Er is van alles te doen, maar er moet niets, dat is een essentiële basis om bij te komen van alles wat ze al doorgemaakt hebben. Er zijn konijntjes om te knuffelen, koeien en kippen om te verzorgen, ze kunnen voetballen, er is een trampoline en een speeltuintje, op zolder kunnen ze timmeren – er is van alles. Ze mogen zelf kiezen wat ze gaan doen, en wij begeleiden ze als ze het lastig vinden om een keuze te maken. Dat komt regelmatig voor, want ze hebben het gevoel gekregen dat ze het toch wel weer zullen verprutsen. Dat ‘t hier niet kan mislukken, dat elke keuze goed is, dat weten ze natuurlijk niet direct. Daarvoor moeten ze eerst acclimatiseren.”
Educatie
Piet en Anki zetten, naast zorg, ook in op educatie. “Het uitgangspunt van de Roemerij is: toewerken naar een plek in de maatschappij. Bij aanvang is het soms moeilijk te geloven dat ’t zal lukken, zo groot kunnen de problemen zijn voor een kind. Het kan er hier heftig aan toegaan. Maar als ze eenmaal tot rust zijn gekomen, krijgen ze ruimte om zichzelf te ontwikkelen. Dan kan het soms hard gaan, daar hebben we al mooie voorbeelden van gezien. Een van onze jongens haalde onlangs z’n trekkerrijbewijs, bijvoorbeeld, een andere is nu in staat om stage te lopen bij een agrarisch bedrijf in de buurt. En een meisje ging, stapje voor stapje, van nul naar drie schooldagen per week. Iedereen volgt hier zijn, haar eigen route. De een snel, de ander stapje voor stapje, maar altijd vooruit.”
De gezellige zolder van de Roemerij is geschikt gemaakt als leslokaal, zodat het mogelijk is om samen met een kind aan de slag te gaan met een van de lesprogramma’s. “Die programma’s komen van de stichting Landzijde, een overkoepelende organisatie voor zorgboeren, waar we bij aangesloten zijn. De vrijwilligers begeleiden de kinderen erbij. Het is zo mooi om te zien hoe de kinderen groeien, soms snel, soms stapje voor stapje, maar altijd vooruit. Als ze doorkrijgen dat ze wél ergens goed in zijn, stimuleert dat natuurlijk enorm. En we werken altijd ergens naartoe, bijvoorbeeld een typediploma of een certificaat voor het bedienen van een kettingzaag. Dat hebben ze dan maar mooi bereikt!”
Kloof
De kloof tussen onderwijs en zorg is enorm, is de ervaring van Piet en Anki. “Daar hebben we wel last van. Onze cliënten komen hier met een zorgbudget waar geen onderwijs uit betaald mag worden. Maar dat hebben ze wel nodig om verder te komen! Helaas is daar financieel nog geen mogelijkheid voor. Toch werkt hier sinds kort een leerkracht, voor een dag in de week. Zij observeert de kinderen en maakt persoonlijke plannen waar ze, samen met de vrijwilligers, mee aan de slag kunnen. Ons doel is toewerken naar een traject waarin kinderen zich soepel kunnen herstellen: van angstig naar zelfverzekerd, van niet te hanteren naar aanspreekbaar en verantwoordelijk. Wij geloven dat dit de route van de toekomst is voor deze kinderen, die altijd maar tussen wal en schip vallen. We werken er hard aan, samen met Landzijde, om dat een officiële status te laten krijgen!”
