Hij noemt zichzelf nog een groentje in de residentiële jeugdzorg, maar denkt wel te zien dat het in deze sector allemaal wel iets beter kan en dan met name in de continuïteit van zorg. Tijdens zijn opleiding Social Work werd er gehamerd op het feit dat hechting een belangrijke factor is tijdens de ontwikkeling van een kind. Dat juist het gebrek aan continuïteit in de zorg een aspect is dat ondersneeuwt in de residentiële jeugdzorg, juist bij deze specifieke doelgroep, is in Nederland een element dat verbetering behoeft.
Dat vindt Rob Smit (28 jaar) uit Enkhuizen nadat hij begon te werken aan zijn afstudeeropdracht over de uitstroom van jongeren uit jeugdzorginstellingen. ‘’Mijn bevinding na het schrijven van mijn afstudeeropdracht is dat het niet goed gaat met de continuïteit van zorg in residentiële jeugdzorg,” stelt hij onomwonden vast.
Groentje
Smit vertelt dat hij binnenkwam bij een woongroep en dat de boodschap was vanuit zijn opleiding om te zorgen voor een omgeving waarin kwetsbare jongeren met hechtingsproblematiek goed worden opgevangen en begeleid. ‘’Als groentje ging ik daar eerst in mee, maar daar zie ik in de praktijk echter niets van.” Hij vertelt dat hij bij woongroepen met kwetsbare jongeren met verschillende problemen terechtkwam en zag dat deze jongeren steeds weer moeten verhuizen. ‘’Je ziet in de praktijk dat dit verhuizen doorgaans niet goed uitpakt,” legt hij uit, ‘’en dat dit op termijn alleen maar meer werk en kosten met zich meebrengt.” Hij wijst op situaties van jongeren uit de jeugdzorg die wel langdurig met dezelfde zorgverleners te maken hebben en dat juist die groep meestal heel goede vorderingen maakt.
Jeugdwet
Smit legt uit dat veel van de problemen te maken hebben met de jeugdwet. De jeugdwet stelt dat jongeren, wanneer ze de leeftijd van 18 jaar bereiken, vaak geen jeugdzorg meer ontvangen. In de praktijk betekent dit, dat 18-jarigen zelf een woning moeten hebben, omdat ze niet meer welkom zijn bij de instanties voor de jeugdzorg. Dit zorgt volgens Rob Smit voor veel stress bij die jongeren die de leeftijd van 18 jaar naderen. ‘’Soms hebben ze wel een jaar van tevoren stress,” vertelt hij.
Hechtingsproblematiek
Dat de jeugdwet in Nederland niet goed afgestemd is op hechtingsproblematiek bij deze groep jongeren is echt een probleem volgens Smit. ‘’De meesten hebben hechtingsproblemen,” stelt hij, en de jeugdwet is zo geregeld dat veel jongeren na hun 18e vaak geen zorg meer ontvangen, of dat ze wel verlengde jeugdzorg kunnen krijgen maar dat dit vaak gepaard gaat met overmatige bureaucratie en door gebrek aan kennis bij ambtenaren die daarbij betrokken zijn stroef verloopt. ‘’Een jongere heeft daar moeite mee en dit werkt hechtingsproblematiek in de hand.” ‘’Continuïteit en stabiliteit zijn volgens mij de basis. Als dit niet op orde is blijf je maar aankloten.” Daarnaast zijn er ook personeelstekorten die niet mee helpen. ‘’Ze willen graag geholpen worden, maar de wachttijden zijn heel lang en krijgen niet snel genoeg hulp.”
Maatwerk
Rob Smit pleit ervoor om de leeftijdsgrens van 18 jaar uit de jeugdwet te halen. ‘’Ik snap niet dat we die leeftijd aanhouden. De meesten zijn er gewoon niet klaar voor,” stelt hij, ‘’veelal zijn ze nog te naïef en hebben nog niet de vaardigheden om zelfstandig te leven. Ze zijn, zeg maar, nog niet uitontwikkeld.” Hij stelt dat maatwerk de oplossing is. ‘’Stabiliteit loont, want deze jongeren gedijen daar beter bij en op termijn scheelt het heel veel maatschappelijk geld en werk.”
