Elke maand portretteert fotograaf en auteur Monique Belier iemand uit West-Friesland.
“Het zat er altijd al in. Als kind was ik al gevoelig voor mijn omgeving. Ik voelde me anders. Ik merkte dingen op en soms vroeg ik me af: wat doe ik hier eigenlijk. Ik ontvluchtte altijd het thuisfront een beetje. Mijn vader was nogal dominant, dus ik was daardoor weinig thuis. Al van jongs af aan was ik bezig met muziek. Mijn broer had gitaarles en ik leerde door naar de lessen te kijken en het dan zelf uit te proberen op zijn gitaar. Later ben ik pas basgitaar gaan spelen en speelde ik tot op heden in verschillende bands. Het was mijn uitlaatklep, naast tekenen, schilderen, poëzie en op andere manieren creatief bezig zijn.
In 1977 ongeveer, kreeg mijn dochter ernstige oorklachten. We zaten continue in het ziekenhuis en ze werd er zelfs aan geopereerd. Niets hielp. Toen kwam ik via via bij een homeopaat terecht. Die schreef haar iets voor en binnen twee weken had ze geen last meer van haar oren. Het leek een wonder en ik was zo geïntrigeerd, dat ik mezelf ben gaan verdiepen in kruiden en natuurlijke geneeswijzen. Hierdoor kwam ik ook in aanraking met andere mensen die geïnteresseerd zijn in spiritualiteit en alternatieve geneeswijzen. Ik begon mezelf daar steeds meer in te ontwikkelen en voelde dat het bij me paste. Alles leek samen te komen. Mijn creativiteit en mijn spiritualiteit vloeiden als het ware in elkaar over.
Ik merkte dat ik mensen echt kon helpen met mijn gevoeligheid en kennis van verschillende kruiden en supplementen. Er kwamen steeds vaker mensen bij me met chronische klachten, allergieën, maar ook geestelijke klachten. Bij Draka Polva, waar ik werkte, had ik het grootste kantoor en ook daar wisten verschillende collega’s met klachten mijn deur te vinden. Ik heb het er eigenlijk liever niet teveel over. Maar het is wel wie ik ook ben en wat me heeft gevormd.
Van nature ben ik een positief mens, al zie ik wel al het leed om me heen. Het enige wat ik kan doen, is mijn directe omgeving een stukje positiviteit brengen. En of dat dan met mijn muziek, poëzie, of met wijze raad is, maakt dan voor mij niet zoveel uit.
Beeld & tekst door: Monique Belier